Kraj pochodzenia: | Wielka Brytania |
Data publikacji obowiązującego standardu: | 24.06.1987 r. |
Klasyfikacja FCI: | Nr 161, grupa VI - psy gończe, posokowce i rasy pokrewne; sekcja 1.3 - małe psy gończe. Wymaga się prób pracy. |
Wygląd ogólny: | Silna, zwarta i krępa budowa ciała. |
Zachowanie, charakter: | Wesoły, posługujący się głównie węchem pies gończy na zające. Odważny, energiczny i zdecydowany. Czujny i inteligentny, o zrównoważonym temperamencie. Jest ruchliwy i sympatyczny, nie ma w nim agresjii ani tchórzostwa. Bywa samowolny. |
Głowa: | Średniej długości, silna, zgrabnie uformowana, delikatniejsza u suk. Bez zmarszczek i fałd. |
Mózgoczaszka: | Lekko wysklepiona, średniej szerokości o nieznacznie zaznaczonym guzie potylicznym. |
Przełom czołowo-nosowy: | Wyraźnie zaznaczony, powinien znajdować się w połowie długości głowy, mierzonej od guza potylicznego do czubka trufli nosowej. |
Trzewioczaszka | |
Nos: | Szeroki najlepiej czarny, może być jaśniejszy u jaśniej umaszczonych psów. Szerokie otwory nosowe. |
Kufa: | Nie jest spiczasta. |
Wargi: | Umiarkowanie obwisłe. |
Zęby: | Szczęka i żuchwa silne, regularny, kompletny zgryz nożycowy, czyli siekacze szczęki przykrywają w ściętym kontakcie siekacze żuchwy. Ustawienie siekaczy jest pionowe. |
Oczy: | Ciemno brązowe lub orzechowe, duże, osadzone nie za głęboko, lecz niewyłupiaste, szeroko rozstawione, wyraziste. |
Uszy: | Długie, zaokrąglone na końcach, sięgające w pozycji wyciągniętej do końca nosa, nisko osadzone. O miłej fakturze, zwisające z wdziękiem blisko fafli. |
Szyja: | O długości pozwalającej psu tropić z nosem przy ziemi, lekko łukowata z niewielkim podgardlem. |
Tułów | |
Górna linia sylwetki: | Prosta i pozioma. |
Lędźwie: | Krótkie, dobrze wyważone, silne i sprężyste. |
Klatka piersiowa: | Głęboka, sięgająca poniżej łokci, żebra dobrze wysklepione, zachodzące daleko ku tyłowi. |
Brzuch: | Nie obwisły. |
Ogon: | Silny, niezbyt długi, wysoko osadzony. Noszony radośnie lecz nie zawinięty, pokryty sierścią na całej długości, szczególnie na spodniej stronie. Końcówka ogona powinna być biała. |
Kończyny | |
Pas barkowy: | Przednie nogi proste osadzone pod klatką piersiową, dobrze umięśnione, nie stożkowate ku stopom. |
Barki: | Zebrane do tyłu, nie przeciążone. |
Łokcie: | Silne, proste nie skręcone. Powinny znajdować się w połowie wysokości psa mierzonej w kłębie. |
Pas miednicowy | |
Uda: | Muskularne. |
Stawy kolanowe: | Wygięte. |
Stopy: | Zwarte i silne. Z silnie zarysowanymi kłykciami i jędrnymi poduszkami. Nie mogą mieć kształtu zajęczej stopy. Krótkie pazury. |
Ruch: | Grzbiet podczas biegu jest prosty, pewny, chód bez tendencji do kołysania się. Swobodny, długi wykrok kończyn przednich, bez nadmiernego unoszenia. Ruch kończyn na wprost. Tylne kończyny dają impuls, nie powinny być stawiane ciasno, wąsko. Przednie kończyny nie krzyżują się ani nie są wyrzucane od siebie, na boki. |
Sierść: | Krótka, gęsta, odporna na zmienne stany pogodowe. |
Umaszczenie: | Każde ubarwienie uznane dla psów myśliwskich. Nie może być wątrobiane. |
Wymiary: | Wysokość w kłębie od 33 do 40 cm. |
Wady: | Wszelkie odstępstwa od powyższego standardu są traktowane jako wady, a ocena zależy od stopnia ich odchylenia. |